Znowu trzasnął drzwiami, zbyt porywczy jest czasami
Lub po prostu złości się gdy nie widzimy się całymi dniami
Swoją miłość wyraża zdaniami
Dlatego upajam się wspólnymi chwilami
Zatapiam się, podpieram silnymi ramionami
Wiem że miłość odmierza się wspólnie przebytymi krokami
Doceniam to, co mam żyję praktycznie - nie teoriami
I choć zdarza mi się odmierzać miłość jego uderzeniami
Tęsknię gdy pustka przedziera się między nocami
Znów sama w pokoju, zasłaniam twarz rękami
Z moimi siostrami związana jestem tylko krwi więzami
W tym domu czuję się jak w labiryncie - otoczona bestiami
Całe życie z kłamcami, zmęczona stałymi kłótniami
Gdy spotkałam miłość oddałam się wraz z marzeniami
Na początku było piękne - byliśmy bratnimi duszami
Złączeni tchnieniami, garściami pochłonięci emocjami
Potem coś pękło, przygnieceni kłótniami i problemami
Atakowani stałymi nieporozumieniami
moja twarz poznała się z jego pięściami
moje myśli z jego gniewu wybuchami
miał problem z moimi marzeniami, studiami, kolegami
chciał mnie tylko dla siebie, straszył torturami
postanowiłam odejść - przestraszona tymi przejściami
miałam dość pokazywania się z podbitymi ślepiami
Przez jakiś czas go unikałam, zbywałam krótkimi zdaniami
Nie dawałam się nabrać na rozmowy z niedoszłymi teściami
Trzymałam dystans, starałam się walczyć z uczuciami
Zasłaniałam się na uczelni napiętymi terminami
Bombardował telefonami, smsami
Czarował pod dom przynoszonymi kwiatami
W końcu zgodziłam się na spotkanie, owładnięta nadziejami
Może tym razem będzie inaczej, nie skończę z siniakami
Może się zmienił, przecież mnie kocha, nie myśli schematami
niech tym razem to nie będzie tylko pustymi obietnicami
razem jesteśmy szczęściarzami…
Posty
